Matka Boża Gidelska

 Lekarka ciał

" Bóg Duch Święty chce w Maryi i przez Maryję kształtować sobie wybranych i mówi do Niej: "Umiłowana Oblubienico moja, między wybranymi mymi rozpuść korzenie wszystkich Twych cnót, aby wzrastali z cnoty w cnotę, z łaski w łaskę. Tak wielkie znalazłem upodobanie w Tobie, gdyś żyła na ziemi, ćwicząc się w najwznioślejszych cnotach, że pragnę odnaleźć Cię jeszcze na ziemi, mimo że nie przestajesz być w niebie. Odradzaj się zatem i odtwarzaj w mych wybranych, bym w nich z upodobaniem dostrzegał korzenie Twej niezłomnej wiary, Twej pokory głębokiej, Twego bezgranicznego umartwienia, Twej wzniosłej modlitwy, Twego żarliwego miłosierdzia, Twej silnej nadziei i wszystkich cnót Twoich. Stale jesteś moją Oblubienicą wierną, czystą i płodną jak ongiś: niech tedy Twa wiara daje mi wiernych, Twa czystość dziewice, niech Twa płodność daje mi wybranych i rozszerza Kościół mój."

[św. Ludwik Maria Grignion de Montfort; Traktat o prawdziwym nabożeństwie do najświętszej Maryi Panny; wydawnictwo eSPe, Kraków 2018, s.27-28]

Moi drodzy, Maryja jest Oblubienicą Ducha Świętego i Szafarką wszelkich Łask Bożych, jeżeli będziemy się do niej uciekać, nigdy nie zostawi nas samymi i modląc się do Niej, odczujemy już tu na ziemi moc Jej Matczynej Opieki i radość otrzymanych łask, których Maryja chce nam licznie udzielać.

Dziś chcę Wam przybliżyć Sanktuarium Matki Bożej w Gidle, gdzie znajduje się cudowna figurka Maryi, mierząca tylko 9 cm, posiadająca jednak wielką moc uzdrawiającą.

 

Fot. Obrazek przywieziony z Sanktuarium w Gidle

Lokalizacja

Gidle znajdują się w województwie Śląskim, 13 km od Radomska w bok od drogi 97 łączącej Piotrków Trybunalski z Częstochową.

Fot. Przód bazyliki w Gile; Najpiękniejsze Sanktuaria TomVII Śląsk; Fakt Album; Axel Springer Polska; 2007, s. 45

Legenda o pochodzeniu Cudownej Figurki

Był rok 1516 - Jan Czeczek pracował z wołami w polu. Woły ciągnęły pług, ale w pewnym momencie zatrzymały się, uklękły i nie chciały ruszyć dalej. Chłop przynaglał je i okładał batem, jednak bezskutecznie. Woły nie chciały wstać. Wtedy oczom rolnika ukazała się niezwykła jasność, która biła z przeoranej ziemi. Zbliżył się on więc i wygrzebał z niej małą, kamienną figurkę Matki Bożej. Jan pomyślał, że znalazł skarb, dlatego zabrał figurkę do domu i schował w skrzyni. Kilka dni później Jan wraz za całą rodziną oślepł. Zaopiekowała się nimi pobożna kobieta, która przychodziła do nich pomóc. Poczuła ona, że w domu pachnie kadzidłem, a zapach ten pochodził właśnie ze skrzyni, w której Jan ukrył znaleziony przez siebie skarb. Kobieta otworzywszy skrzynię, znalazła otoczony jasną poświatą posążek Matki Bożej, co natychmiast zgłosiła proboszczowi. Ksiądz nakazał jej przynieść znalezioną figurkę do kościoła św. Marii Magdaleny, gdzie figurkę obmyto wodą. Rodzina Czeczków przemywszy oczy tą wodą, odzyskała wzrok. Jednak figurka długo nie zabawiła w kościele - zniknęła z ołtarza i pojawiła się ponownie w miejscu, w którym ją wyorano. Wówczas zdano sobie sprawę, że właśnie w tym miejscu Maryja chciała odbierać cześć od wiernych - na polu Jana Czeczka. Z tego powodu właściciel Gidel - Adam Gidzielski herbu Poraj kazał zbudować modrzewiową kapliczkę dla figurki Matki Bożej.

Kilkanaście lat później syn Gidzielskiego został oskarżony o zabójstwo Niemca mieszkającego na Śląsku, za co został wtrącony do więzienia, gdzie żarliwie modlił się do Matki Bożej Gidelskiej. Wkrótce został uniewinniony, dlatego w podzięce postanowił wystawić dla Matki Bożej drewnianą kaplicę, która była bardzo miła Matce Bożej - według tradycji z okien niejednokrotnie biła światłość, a na ołtarzu same zapalały się świece. Wieści o dziejących się w kaplicy cudach bardzo szybko dotarły do okolicznych miejscowości i wkrótce do Matki Bożej Gidelskiej zaczęło napływać coraz więcej pielgrzymów.

Budowa kościoła i koronacja

Dominikanie, którzy zajmują się Sanktuarium w Gidle przybyli tu dopiero w 1615r., gdy na budowę kamiennej kaplicy łożyła Anna Dąbrowska z Rusocic. Murowany kościół budowano wiele lat, z powodu zmian właścicielek Gidel. Dopiero w 1656r. Kościół Wniebowzięcia NMP został konsekrowany przez biskupa Adriana Grodeckiego, później zbudowano klasztor. Sanktuarium nabrało świetności pod opieką o. Gabriela Świtalskiego - przeora, który starał każdego roku odnowić jakąś część kościoła.

Pius XI wydał dekret, na mocy którego 19 sierpnia 1923r. koronacji figurki dokonali biskupi - Stanisław Zdzitowiecki i Wincenty Tymieniecki. 9 listopada 1989r. kościół otrzymał tytuł bazyliki mniejszej. 

Fot. Najpiękniejsze Sanktuaria TomVII Śląsk; Fakt Album; Axel Springer Polska; 2007, s.50

Cuda i uzdrowienia

Matka Boża Gidelska nazywana jest Uzdrowicielką Chorych, szczególnie łaskawą dla umierających dzieci. Odkąd przybyli dominikanie, do 2008 zapisano 31 wskrzeszeń, 21 uzdrowień wzroku, 236 uwolnień od najprzeróżniejszych chorób. Do tej ilości można jeszcze dodać świadectwa pisane i malowane na tabliczkach wotywnych oraz liczne świadectwa osób, które dzielą się nimi przychodząc do klasztoru.

 

Kąpiółka i inne tradycje

Podczas święta Matki Bożej Gidelskiej odbywa się nabożeństwo nazywane Kąpiółką na pamiątkę cudu odzyskania wzroku przez Jana Czeczka. Odbywa się ono w I niedzielę maja. Wierni przynoszą dzbanki i słoiki z winem, do którego zanurzana jest figurka Matki Bożej Gidelskiej. Później wierni zabierają wino do domu i wierząc w jego leczniczą moc spożywają lub smarują nim chore miejsca.

Matka Boża Gidelska jest patronką ludzi pracujących na roli i górników. W III niedzielę mają rolnicy z archidiecezji częstochowskiej przybywają tu na pamiątkę cudu św. Jacka, który podniósł przybite gradem przybite do ziemi dojrzałe kłosy zboża. Dlatego w niedzielę po 17 sierpnia rolnicy zbierają się drugi raz, by podziękować za plony. Tydzień później na mszy o 9.30 odbywa się błogosławieństwo dzieci, gdzie poleca się je opiece św. Jacka, patrona matek udręczonych cierpieniami dzieci.

 

Fot. Najpiękniejsze Sanktuaria TomVII Śląsk; Fakt Album; Axel Springer Polska; 2007, s.51

 Pieśń do Matki Bożej Gidelskiej

 

Pieśń pochodzi z połowy XIXw., słowa ułożył o. Dominik Dzikowski OP.

 

Najświętsza Panno Gidelska!

Tyś jest Pani Archanielska!

Wielkieś cuda uczyniła,

Gdyś się w roli objawiła.

 

Objawiłaś się wieśniakowi,

Pracowitemu rolnikowi,

Który orał w par bydlęty

I worał obraz święty.

 

Bydlęta obraz ujrzały,

Na kolana poklękały!

A on bije i katuje,

Jeszcze zabić obiecuje.

 

Obejrzał się w prawą stronę,

Ujrzał obraz i koronę,

I sam klęknął z uczciwością,

I podniósł obraz z radością.

 

I zaniósł go do swej skrzyni,

Tam go nieszczęście nie minie:

Nad całą jego gospodą

Nawiedził go Bóg chorobą.

 

Na dziatki i żonę jego

I na niego też samego

Doświadczał go Bóg samego

I też domowników jego.

 

Miał w swym dworze komornicę

Bogu wierną służebnicę,

Która mu pilnie służyła,

I tę skrzynię otworzyła.

 

Gdy takową otworzyła,

Jasność ją wielka okryła;

Gospodarzu, źle u ciebie,

Masz kościelną rzecz u siebie.

 

Do kościoła pobieżała,

Plebanowi powiedziała,

Przyszło bractwo ze świecami

Wzięli obraz z klejnotami. 

 

Postawili go w wielki ołtarz,

Najświętsza Panno bądźże u nas.

Dwa razyś nam uchodziła,

Tutaj być nie zezwoliła.

 

Dwa razy im uchodziła,

Ten trzeci raz przemówiła:

Zanieście mnie na tę rolę,

Bo ja tam mam dobrą wolę,

 

Wieśniak się też dowiadywał

Swemu zdrowiu się radował:

Chwała Tobie, Wieczny Panie,

Na mej roli klasztor stanie.

 

Najświętsza Panno Gidelska,

Tyś jest Pani Archanielska!

Nie opuszczaj nas w potrzebie,

Którzy wołamy do Ciebie.

 

O Matuchno! Gdyś tak wierna,

Bądźże dla nas miłosierna!

Nie opuszczaj z nas każdego,

Proś za nami Syna swego.

 

Przed Tobą do nóg padamy,

Ciebie o miłość błagamy.

Obrońże nas w dzień i w nocy

Bądź nam zawsze ku pomocy.

 

Amen teraz rzeczym wszyscy,

My i nasi krewni, bliscy.

Byśmy się w niebo dostali

Z Tobą wiecznie królowali.

 

Amen.